Gresham Kanunu, para teorisine dayanan bir ekonomik prensiptir ve “kötü para, iyi parayı piyasadan kovar” şeklinde özetlenir. Bu kavram, Sir Thomas Gresham tarafından 16. yüzyılda ortaya atılmıştır ve özellikle metal para dönemlerinde geçerli olan bir gözlemdir.
Kanunun mantığı şu şekildedir:
- İki farklı türde para aynı nominal değere sahip olabilir, ancak içsel değerleri farklı olabilir. Örneğin, bir para birimi altın veya gümüş içeriği ile yüksek bir değere sahipken, diğer para birimi aynı nominal değere sahip olsa bile daha düşük kaliteli bir metal içeriyor olabilir.
- İnsanlar, daha değerli metaller içeren parayı (iyi para) ellerinde tutmaya ve biriktirmeye eğilimli olurken, değeri düşük olan (kötü para) parayı günlük alışverişlerde kullanırlar.
- Bu durum sonucunda, iyi para piyasadan çekilir (örneğin yastık altına saklanır veya eritilerek metali değerli olarak kullanılır) ve sadece kötü para dolaşımda kalır.
Örnek:
Diyelim ki iki tür gümüş para piyasada dolaşımda: Biri saf gümüş, diğeri ise gümüş içeriği azalmış. Eğer insanlar her iki para ile aynı nominal değer üzerinden işlem yapabiliyorsa, saf gümüş içeren para yavaşça dolaşımdan çekilir ve az değerli para piyasada kalır. Sonuç olarak, kötü para, iyi parayı kovmuş olur.
Bu kanun, özellikle 19. yüzyıla kadar metal paraların kullanıldığı dönemlerde, devletlerin para basma politikaları ve paranın metal içeriğiyle ilgili uygulamalarda sıkça görülmüştür.
Yorumlar kapalı.